hadi çık artık korkma
bir daha& aşk
demem sana
...
bütün diyemediklerini topladım
arka bahçenden
ilahi& kelime çöplüğü yapmışsın resmen
pencereleri açıp havalandırdım
suskunluğun kesif kokusunu
sen evde yokken
şişelerce sitem
küllüklerce efkar doluydu ortalık
bir köşeye öylece fırlatılmıştı
gece giydiğin yalnızlık
-gündüzki ne haldedir kimbilir
hem sen & aylardır
kimseye de dokunamamışsındır allah bilir-
...
yeter saklanma
susacak cümlen kalmadı artık bana
korkularını
yalnızlığını
hatta bildik aşkını
soyunup gel ne varsa
hadi çık mızıklanma
elma diyorum sana
el-ma
ben de sıkışıp kalmışım zaten
kaburganla hayat arasına