I
bir adam
masa başında
kutudan çıkardığı siyah camlarla
tespih yapmakta
büyük bir ihtimamla
koltukta bir kadın
otururken bacağını sallamakta
elinde mavi bir kap
içinde yeşil
kırmızı
parlak elmalar
susuyorlar
II
adam kalkar hızla
dört döner telaşla
hissediyorum der
elma var buralarda
kadın elindeki kabı uzatır
bunlar değil der hışımla
anlamıyorsun
aradığım şey elma
elma
anlatamıyorum sana
kadın bir kaba bakar
bir adama
susar
matlaşır elmalar
kabın rengi solar
artık bacağını sallamaz kadın
masadaki işine döner adam
susarlar
III
soluk mavi bir kapta
yer yer çürümüş elmalar
kadın çaresizlik içinde bakar
bir adama
bir elmalara
yenmeden çürümüş elmalara
geldiği gibi çekip gider
sessizce
adam tespih yapıyordur hala
bir ara kalkar
kadını görmeyince şaşırır
oysa hep orada oturacak sanmıştır
birden elmaları görür
çürümüş elmaları
bakıp görmediği elmaları
siyah bir cam tanesi dökülür
gözlerinden eline
götürüp koyar
hüzün kutusundaki yerine
IV
kapı açılır
başka bir kadın girer paldır küldür
gri kapta
bozulmaya başlamış elmalarıyla
bahçeye gider doğruca
bahçedeki incir ağacına
derin bir çukur açar ve gömer
adam herşeyden bihaber
tesbihini dizmekte
kadın adamı sarsar
boş kabı gösterir
gri kabı
elma bul der
bu kap elma ister
adam çaresiz dört döner
elma arar
yorulur
yerine oturacakken
kadın dürter
annem söylerdi
elma incir sever
oraya da bak der
adam kan ter içinde
kazar
kazar
alnından iki damla ter akar
evet işte der sevinçle
işte elmalar
kadına sevgiyle bakar
gri kap parlar
kadın annesini minnetle anar
perde kapanır
ışıklar yanarken
birinci kadın görünür
aşk bir oyundur
oynamazsan
ya hep ebe olursun
ya diskalifiye
der
ve çekip gider
sessizce