ben bu eşikte
savrulurken gel-gitlerinde
bir şeyler ölüyor içimde
sıcağına aldanıp
yanılıp & kozasını yırtan
kelebekler
sözlerinin ayazında
yitiyor birer birer
üşüyorum
yüzümde donuyor gülüşler
yakıyorum kendimi
tüm düşlerimi
buz tutuyor yangınım
ısınmıyor umutlarım
...
sen
zamanın değirmeninde
bunca öğütmüşken bizi
kapılarını ardına kadar açıp
ellerinle bahar taşısan şimdi
ne ki
açar mı dona kesmiş güller
uçar mı & ölü kelebekler
neden tüketmeden
gelişine yaşanmaz hisler
neden
gidişle kıymetlenir & gelişler