Gülşen Destanoğlu - Karanlık Çökmeden

güneşti ilk umudun adı
denizdi ikincisi

güneşi kararttılar
denizi kuruttular

dağıttılar
parçaladılar
yarınsız bıraktılar

ellerinde zifir karanlık kabus gibi geliyorlar

hadi
ışığımız sönmeden
karanlık çökmeden

günebakanlar gibi
güneşe dönelim yine

birer damla olalım birlikte
denizi doğuralım yeniden