Gülşen Destanoğlu - İntikam Tadı

mideme dert olmuş &ihanetinin
hazım krizleriyle
vazgeçmenin eşiğinde dolandım günlerce

öfkeyle dürterken kör sadakatim
aşk kapandı ayaklarıma

geçemedim
...

affetmek
gene yap demek
bunu çok evvel öğrenmiştim...
zira af &ağır bir tasmadır
edilenin vicdanına asılan...
hürriyete kadar
bir daha
bir daha yapar
yenilgiyi kaldıramayan pehlivan

sana bu haksızlığı edemezdim

susup öfkemi
susturup krizlerimi
yani & tasarrufa teşvik edip sözleri
sana öylece gel desem

paspas ederdim benliğimden

sen de bilirsin
yutulan her kelime
zehirli bir kin tohumudur
her koşulda büyür alabildiğine...

cesursak ötekine
değilsek kendimize
...

hasılı sadakatin perdesini açıp
geldim sadede

güle el değdi
ez cümle...


aynaya baktım az önce
pişmanlık esamesi aradım
dingin yüz çizgilerimde
parlayan gözbebeklerimde
hatta & hatta düş izlerimde

hayret!

bir tek ellerim kirlenmiş
atalarım geldi hatırıma
-keşke sadece er kişiye
kayırmasalarmış ya neyse-
haklılarmış yine de
yıkayınca bi gayret
pür-ü pak oldum vesselam

şimdi
damağımda bıraktığı tadı
ve dişlerimin arasındaki kırıntılarıyla
gülümsüyor bana intikam

eh hadi bakalım
bana dert olacağına
sana olsun bi zahmet

atalarının atının terkisinden
in de gel
gelebilirsen
ya da dehleyip git

bencileyin böyledir mizan