Gülşen Destanoğlu - Hadisenize

büyücü sayfiyede
çıplak heykeller yapıp
asıyor bitirince
serde cellatlık var
geçmiyor yaş kemale ersede

...
ya efsunlananlar

yani onlar

çoğu çayırlarda
yayımışlar sereserpe
dönmüşler yüzlerini
istikrarla örülmüş yalancı güneşe

bazısı endişeli
hissediyorlar fırtına öncesi sessizliği
bir şey yapmalı biliyorlar
lakin ölü toprağı serpilmiş gibi

konuşuyorlar

sadece konuşuyorlar

konuşmak yetermiş gibi


bu öyle bir büyü ki
gözlerine mil çekilmiş sanki
ayakları felç gibi

korku tutmuş
tüm yolların başını

sadece konuşuyorlar
bekliyorlar
godot yu bekler gibi

bazısı denize
bazısı güneşe ayinde
ruh çağırıyorlar gözleri kapalı

bekliyorlar
toraktan doğacak şafağı denizden gelecek dalgayı

umutla bekliyorlar

unutmuşlar
umut
yolcu değil yolculuktur

zemin çekiliyor altlarından yavaş yavaş
korkuyorlar
hem düşmekten
hem de kenetlenmekten
boşluğuna tutunuyor herkes
korkuyorlar ölmekten
sanıyorlar ki ölüm
hareketsizken gelmez


hadi dese biri
dese ki hadi
kırsa zincirleri
fırlayacak gibi hepsi
herkes bekliyor diğerini

deniz mi
güneş mi
birleşmek hayal mi
hadi dese güneşçi
gelir mi peşinden denizci
hadi demezse hiçbiri
karanlık boğacak hepsini

oysa genzimizde tuzu
tenimizde ateşi
tam da
denizle güneşin
kavuştuğu yerde ufuk çizgisi

umut uzatmış elini
bekliyor hepimizi

hadi
hadisene
hadisenize!