tek tek üfle yıldızlara
gölgeni düşür aya
yanılıp doğan güneşini
söndür hışımla
gözlerini dök avuçlarına
sıkıca kapa
ışık sızmasın ayalarına
yapay aydınlıklar doldur
göz çukurlarına
kırmızılarla boyadığın
mor tablolar as duvarlarına
otuziki dişinle sırıt
idam mahkumu anılarına
hohla buğusuna
temizle doğrularınla
sonra dön bak endamına
sır tutmayan aynalarında
itinayla büyüt karanlıklarında
büyüt el yordamıyla
öyle büyüt ki
kendin bile inanama
bu gulyabani yalnızlığına