Gülşen Destanoğlu - Gözlerinin İklimi

Hüznü
ne zaman
yakıştırsam yüzüme
sevilerin
ayrıntısında dağılır
dönerim kendime...

Sonra,
yolculuklar
başlar...

Her gece,
vedalar bıraktığın
zamanlarda konaklarım...
keşke
götürseydin
beni de
gözlerinin iklimine
...
Tinerci çocuklar da,
yitirdi bu kentte
düşlerini...
Ve
ben
şimdi,
onların gülüşüyle
öpüyorum seni...