Gülşen Destanoğlu - Gölge Oyunu

havada buram buram iğde kokusu
genzimizde akşamdan kalma bir hüzün

yine düşmüş yüzün
biz'e küsmüş &sazın
sözün

küsüyor iğdeler
...


'çocuk oyunu' sanmıştık
oysa koca insanlardık

-oyun içinde oyun
anlamsızdı roller-

söyle &kim tutuyor ipleri
kimden miras bu cümleler
...

bir kalksa perde
değebilsem gözlerine

yine yeşerse iğdeler
aşk der
sevda der
belki bizi de içine çeker
ama& ah bu sekter gölgeler


-bıy bıy bıy hacicavcav
de hele
bir aşkı kaç ezber gölgeler...-

oysa& oysa kiraz mevsimine
ne çok yakışır iğdeler
...

içimizde& güneşe hasret
çıplak bir keder

sus der

yine de & dökülür birer birer
genzimizi yakan kelimeler...

oyun biter

...

-yıktık perdeyi eyledik viran
varıp haber edeyim
kına yaksın heman
statükocu beberuhiler-