Gülşen Destanoğlu - Gidiyorum

sen
bitmemiş bir sevinin
çaresiz sürgünü
ben
uslanmaz bir keder müptelası


aşkın timsali de olsa
gökte parlar tek başına
çoban yıldızı


hayat verse de yağmur
çatlamış toprağa
yüzünü güneşe döner
balçık yapmadan fazlası

biraz acı
biraz özlem değil midir
aşkın mayası

...

gitmek gerek zor da olsa
vurduğunda tüm saatler
o anı


gidiyorum
tüketmeden kalanı

gidiyorum
söndürmeden ışığını

gidiyorum
kendime benzetmeden aslını