Gülşen Destanoğlu - Dönme Sen

sen
aynalarımın sırrını döken
döküldükçe beliren
bu yüz senin mi
yine gözlerini esirgeyen

hoşçakal demedin giderken
geldim de dememiştin zaten
seni sensiz yaşadım
bir vardın
bir yok
sahi var mıydın
anlayamadım kendimi kaybederken

mutlu ol dedim ya demin
içimden bensiz olma istedim
ah değil de hani ne bileyim
olamazsan belki dönersin

hoş dönsen neylerim
gidebilen yine gider bilirim
gitmesen de kalır ürkekliğim
gölge düşünce aşka
karanlıkta kalır içtenliğim