Gülşen Destanoğlu - Döngü

Aşk seslenir bana
vakitli vakitsiz
düşerim ardına
çıkarsız beklentisiz
soyunurum ne varsa
geçmiş öğretilmiş
dokunurum ona
yalın savunmasız

aşk sanırım
dokununca
hesapsız
aşk sanırım
tereddütsüz

ben sanırım
benden sanırım
aldanırım
yanarım
kanarım

değirmenlerde öğütülüp
unufak edilirim
savrulur rüzgara tozlarım yok sayılırım

savrulurken yanarım
kül olurum
küllerimden doğup
yine uçarım
uçarken unuturum
kendimi yine insan sanırım


döngüyü kırdım
bir baktım
insan sizsiniz
yanılgıları heybeme topladım
özürleri sizlere bıraktım
artık anladım
bu sizin dünyanız

Ey hayat
lütfen köşeden bakıp
halime kıs kıs gülmeyiniz
masal aşkınızı da alıp
benden çekip gider misiniz!