Gülşen Destanoğlu - Dem Vakti

esnedi yelkovan
uzandı usulca akrebin yamacına
yarına kuruldular...

silkindi & tahta masalardaki
silik kalabalıklar
duman duman üflenip
küllüklere silkindi yalnızlıklar

iyice yerleşti kulağıma
eğreti oturan uğultular

buz istendi rakılara
tazelendi biralar
alkolle sulanırken
denizle ilişiği kesilmiş balıklar


-yaşlı bir şair durdu
yatırıp kalemi kağıdın yanına
şiirini hayata savurdu
önce sendeledi hayat
sonra şiirin ritmine uydu-
yavaş yavaş dağılırken efkar
şerefine kalktı
kadehlerdeki yalnızlıklar


birbirine& tanıdık gülümsedi
yabancılar...
-zaten & bu meyhanede
herkes
ademle havvadan beri akrabalar-
...


hülasa
keyfe keder zaman
çekilirken uykuya

demini aldı gece

mezedir artık masalarda
gökte parlayan yıldızlar