kaktüs gibi büyüyorsun içimde
hangi ara kök saldın bilmem
bu verimsiz buzul ülkesinde
yatağım zemheri ayazında
yangın yeri her gece
büyüyorsun
aklıma düştükçe
aklımı kaçırıyorum
imkansızlığını düşündükçe
esrimiş gecelere savuruyorum
senli düşlerimi
düşüncelerimi
unutmak istiyorum seni
kendimi
ama sana öyle ayığım ki
sarhoş etmiyor hiçbir içki
ezberim siliniyor
hayata dair
kalan senli cümleler
ne yazılabilecek
ne söylenebilecek
ürkekliğimin ardına gizlenecek
yarım
devrik
yüklemsiz cümleler
büyüyorsun içimde
aklıma düştükçe
batıyorsun yüreğime
yaralıyorsun büyüdükçe...
20&10&2007
Gülşen Destanoğlu