Gülşen Çağan - Aşk Ziyan Yağmuru

Elem kırıntıları

Bir kadın teninden göçerken gece
Bir şiiri evlatlık edinir şairin dudakları
En haytasından

Ne vakit doğsak
Baharımızın ucuna kül değiyor
Sevemiyoruz

Yahut kanadımız aşka kırılıyor
Uçamadan varıyoruz uçarı göğüne ömrün

Ne o
Sus mu dedin
Sustum
Adam
Sustum

Sus dedin
Hüzün kustum

Paçalarım aşk ziyan yağmurunda sana bulandı
Aklanamadım

Her celsede kirlendim
Köhnedim
Yağmalandım
Duyamadın