Gözde Hatiboğlu - Uykumu Geri Ver, Rüyamı Al Sevgili

Uykumu nerde kaybettim bilmiyorum
Senden sonra hiç uğramadı akşamlarıma
Başıma yastığa koyduğumda zorluyor bir şeyler
Gözüm tavanda, nasıl sabaha ulaşılır bilmiyorum

En zoru da aklıma düşme peşinde olan sensin karanlıkta
Kaç dur her köşe başında tutulu yollarım kollarınla
Sonrası aynı, geçiyor zihinden yazıyor kağıt kalem
Vazgeçsem bir türlü, yazsam bir türlü

Uyumamış dostlar ışığa koşan böcekler misali
Ses veriyor sanal alem üstünden
Açıklamaya gerek var mı bu saatte dikilmişliği
Herkesin sebebi ortak payda da
Oldu olacak bir albüm seçmeli şöyle eskilerden
Yanına ılık bir bardak sütle gelir uyku belki yeniden
Bu saate ne kadar itimat edilirse kelimelere o kadar işte
Uyandırmak geçse de içimden kıyamıyorum yine

Ah işte düştü içime geçmiş bir Pazar gece yarısı
Huzur sallanmıştı da güven aşkın yanında kalmıştı
Nelerin sancısı geçmiş dönüp bakınca
Her şeye rağmenim hala elleri sevdim sanma

Düşüyor göz kapaklarım artık sevginin ağırlığında
Uykumu geri ver rüya mı al sevgili
Sabahları uzak tutarım gece nöbetlerimden
Sımsıkı kaparım açmam gözlerimi yeter ki gitme düşlerimden