Bazen sessizlikler uzar. Uzadıkça akıldan geçenler de acıtmaya başlar. Hesabını tutmayıp,geride bıraktığın kırgınlıklar sanki planlanmışlar gibi gün ışığına çıkar. Şaşırırsın. Yaşarken öyle eminsindir ki kapattığına, acımana rağmen yoluna devam ettiğine. İşte en çok emin oldukların batar tenine yeniden bu sessizliklerde. Başka sesler daha da belirginleşir sonra. Sevgilinin sesi iyice uzaktan gelir, duyulmaz. Böyle zamanlarda insan kendi sesine bile yabancılaşır.
Neden bilmem hayatımda olmazsan neler olur diye düşünüyorum son günlerde. Sensiz kalmayı hiç aklıma getirmemişken şimdi sevgimi hoyratça harcayışın, aklıma sensizliği getiriyor. Arada elim telefona gidiyor, arasam diyorum, sesini duyarsam aşka geri dönerim. Yapamıyorum. İşin aslı aramak istemiyorum galiba. Keşke sen arasan diyorum başka bir seferinde de, aramıyorsun; hepten boş veriyorum. Artık inançlarımı sana bırakıp gitmek istiyorum bu aşktan.
Gözlerimi senden öteye hiç dikmedim ben. Başka göze değdirmedim gözümü hiç. Bildim bana sevgileri olan insanları, kırmadan yoluma devam ettim. Burnumun ucundaydı başka aşk kokuları oysa, çekmedim içime. Kaç yaz geçti, sen yoktun, ben kendimde seninle kaldım. Gittin, geldin, kaçtın, korktun. Her ne yaşadınsa bıraktığın yerde buldun beni. Kocaman açtığım kollarımla sevgimi sundum sana. Bana sevgilerini sunanlar yok mu sandın sevgili.
Şimdi gözümün gördüğü yerde yoksun. Aşkım anlamını yitiriyor. Bir dağ yıkılıyor sanki ardımdan, sen altında kalıyorsun. Oysa öyle çok çaba harcadım ki ben sarsıntıyı durdurmak için. Aşkımı beslemek, büyütmek, sonsuza kadar sürdürmek için öyle çok uğraştım ki. Sessizliğin ağır geleceğini düşünmemiştim. Senden vazgeçmek için de geç, başka bir aşka başlamak için de belki. Gölgen dahi kalmamalı hayatımda, o zaman başlayacağım yeni aşklarla. Öyle karmaşık bir hali var ki kalbimin. En kolayını yapsam ve keşke seni hiç sevmeseydim desem diyorum.
Asla kıramayacağım bir kalbin var senin. Gözlerinin içindeki yalnız çocuğu üzemem ben. Seni çok seven bir kalbe alıştığın yerdeyiz şimdi. Tek başımayım ama. Bittişim bundan. Mutsuzluğum burda başladı. Beni çok seven bir kalp istedim ben de senin gibi. Hakkımdı. Vermedin. Sevgime bile güvenemeyecek kadar kırıldım en sonunda. Senden beklediğim sadece yanımda olmandı. Yokluğunda hayatım alt üst olacak diye korkardım ben. Bilmiyordum ki altının üstünden daha iyi olacağını. Gördüm. Şaşırdım. Tersine çeviriyorum şimdi hayatımı..