Gözde Hatiboğlu - Sürgün

Aşka sürgün bıraktın yüreğimi senden sonra.
Yaşanmışlıklar ve kaçışlar arasında sıkışmış ne yapacağını bilmez durumdayım.
Suskunluk acıtır halde.
Öznelliğin kör olmuş desem diyemiyorum, dokunuşlar hisleri farklılaştırıyor.
İstiyorum ki bir cümle kur bana.
Gözlerimden geçerken düşlerim, istiyorum ki çakışalım aynı noktada.
Kalp çarpıntım birleşsin çarpıntınla.
Alev alırken özlemler, zamanın ötesindeki paylaşımlardan geçelim.

Tut ki bir uçurumun son dönemecindeyim.
Durduramadığım bir çığlık içimdeki.
Maviydi düşlerim önceleri.
Şimdi siyaha boyanmış uykulardayım.
Bastırmaya çalışıp duyguları, nötr durma çabası yürekli tarafımı yaralıyor.
Kaçak oynuyorum, düğümleniyor söyleyemediklerim.
Daha kaç zaman bu sürgün,
Sevda yanığı iz bıraktı bak, aynı iz değil mi sendeki.

Her geçen gün ekleniyor yenisi özlediklerime.
Ve her yeni gün sensizlikten çalınmış.
Geceler ondan kaygılı.
Çık uykularımdan, düşlerimi rahat bırak.
Seninle gerçekliğe tutunmam lazım.
Uzak ya sabahlar yoksan.
Seninle bir seher vakti uyanmam lazım.