Gözde Hatiboğlu - Sahibine Mektup-5

Sıcak gecenin ortasında sahibine bir mektup girişi düşünüyorum. Kafamdan neler geçiyor, neler. Zamanı nasıl yazmalıyım bilmiyorum. Bir günü daha ekledim ardıma, yeni bir günün başlangıcından ilk saatleri aldım şimdi. Bunaltılı iç dünyama bunaltan nemli havayı da ekleyince gece cehennem. Düşünüyorum nasıl geçti dünüm, nasıl girerim sensiz hafta sonuna. Sıradan ama sıkıntılı bir iş yorgunluğunu bıraktım geride. Uzun uzun dinlediğim hayattan biraz can acısı aldım. Profesyonelim ya bunu sadece kendi süreçlerimde yaşadım. Serin bir yer ve içimdeki sözlere dahil olacak bir dost aradım sonra. Ama önce kendimle kaldım. Sana dair bir albüm aldım, bir iki kitap ekledim yanına, geçen zamanda inancıma inanç katmak adına.

Bildiğin yerlerde, bildiğin dostlardan biriyle bir filme bıraktım kendimi gün bitiminde. Duygusal ve geri çekilmiş halime iyi gelen sohbetten sonra izlediklerim karşısında yine sana çıkan yollarda kaldım. Bir iki damla yaş aktı gözlerimden, hüzünlendim. Zaman dedim, şöyle bir silkelenip kendime gelerek. Belki sadece filmlerde var sevdalı kavuşma sahnelerinin olduğu sonlar. Buna rağmen gerçeği yitirmeden bir hayale inanmanın kime ne zararı var. Üstelik o hayal aslında en gerçek olansa hayatımızda.

Bak dinle, aldığım albümün bize adadığım şarkısını söylüyorum gecede. Şu kısa gelen ömrümde bir seni sevdim diyorum ben de sözlere eşlik eden sesimle. Gerçeğimi sorguluyorum aslında son günlerde. Gitmeye yeltendiğim, belki de hani herkesin mantığına uyan ama bana uymayan biçimde başka sevdalar seçmeye çalıştım yüreğime. Olmadı. O sevda sandığım ötekiler de hep doğrumun sen olduğunu gösterdi bana. Yanlış yapmadığımı gördüm her seferinde. Yalnızlığım var biliyorum elimde. Ya zaman, sadece inanç sağlamsa çıkar bize. Güçlü durmak diyorum ya mesele, işte yaptığım her şey biraz daha güç katıyor senle özdeşleştirdiğim sevdalı yerime.

Biliyor musun sevdiğim, belki de en zor dönemlerini geçiriyorum dönüp baktığımda kendi başınalığıma dair süreçlerimin. İlk kez gerçekten zorlanıyorum. Üstelik dışardan bir şeyle bunu kapatmayı denediğimde yine içime döndürüyor beni. Senle yalnız kalıyorum orda. Hesap soruyorum biraz, kızgınlıklarımı azaltıyorum. Seni nasıl sevdiğimi düşünüyorum belki yazdığım her satırla, ya da bir başkasının sorununa iyi gelmek adına kurduğum her cümlede önce kendim duyuyorum. Şimdi arkamda bıraktığım zorlukları gözden geçirirken bile eminim seni sevdiğimden. Başıma gelen her şey güzel çünkü seninle.

Korkularımla özgürleştim bundan öte. Çizilen yerlerimle öğrendim yüreğimi sana açmayı. Zaman ve maneviyatla kutsanıyor sevgim. Yaşamın gizemli yerlerine seninle geçtim. Uzun yollardan sana gelmeyi seçtim. Yargıladılar beni, gülümseyen bir sessizlikte kalmayı denedim. Belki kusurlu bir aşk hikayesinin kahramanlarıydık, ben en çok kusurlarını anlam bildim. Kabulüm gerçeğin oldu hep, derdim sadece seninle gerçeğine yürümek.