Gözde Hatiboğlu - Sahibine Mektup-3

Belki bir iç hesaplaşma belki de sana yazdığım bir mektup girişindeyim. Karmaşa diz boyu, içinden çıkamadığım duygulara gebeyim. Kaçıyorum köşe bucak, sanki tüm şehir organize olmuş halde seni anımsatıyor. En alakasız yerlerde bile sana dair bir şeye rastlıyorum, e bu kadarı da olmaz ama diyorum. Elim yüreğime gidiyor, oradan iki cümle seçiyorum gönderiyorum sana, yenilmekse bu halen zevkle yeniliyorum.

Bazen dayanılmaz oluyor sorgulamalarım, iç hesaplaşmalar birer birer içimde patlıyor. Bunca zaman geçti belki gerisindeyim hayatın hissine kapılıyorum ama gerçek şu ki senin ötene geçmediğim sürece zaten hayatın hem içinde hem de dışında gidip geleceğimi biliyorum. Başkası diyorum belki aşka yakın olur, dediğim yerde burun buruna geliyorum yine tartıyor yüreğim sadece seni özlüyorum.

Anlamaya çalışmıyorum desem de inanma. Aklından geçenleri, söylediklerini sensiz zamanlarda detaylandırıyorum. Nasıl kayıtsız kalır insan. Ya da nasıl bir oyun bu. Sınanmaları çoktan geride bırakmadık mı. Onca karmaşık yaşantıdan sonra elimde kalanlara bakıyorum inanılır gibi değil doğru ama aşk tutuyorum sana. Sen kendini sınıyorsun aslında. Ben gitmezsem bitmezsin ki demiştim ya, keşke diyorum bir kötü söz etse de bitse. Kötü bilse yüreğim, hayatı aşka eşitlediği adamı. Olmuyor, ses etmiyorsun yine kendi çıkmazlarımda dolanıyorum.

Bu uzun süren kaçışların sonunda nerde buluşuruz bilmiyorum. Dayanmaya çalışmamın sebebini de unutuyorum an oluyor, gerçekten inanıp sevseydi diyorum başka olurdu, gidiyorum. Öyle bir mesaj çıkıyor ki karşıma delirmemek içten değil, senden geçemiyorum. Ve bugün de seni seviyorum diyerek kaldığım yerden devam ediyorum.

Başım camda geçen çizgileri sayıyorum yol üstünde ve düşünüyorum bize dair yaşantıları. Kimin söylediğine inanmalı sonra. Gerçekten gitsem gelir misin kaybettiklerini yanına alıp. Gelmezsin. Gelemezsin. Ben sade gittiğimle kalırım biliyorum. O kadar cesur olsaydı yüreğin zaten en baştan farklı olmaz mıydı. Korkarak da olsa sevmiyorum seni demeni istediğim günler oldu. Deseydin biterdim ama giderdim de. Gözlerinin ötesini silmeni istedim. Biliyor musun en son görüşmemizde sadece gözlerinin ötesini görmekti niyetim. Sevgime tutunmak için tek gerçeğim orası çünkü. Bildiğim halde kaldığın için sana teşekkür ettim.

Bağışla beni, seni sevmemeyi beceremiyor olmamın nedeni çaresizliğim değil. İstemediğimden sadece, bu kadar anlamın varken bende onları yitirmek korkusu belki, bir daha sevememek korkusu belki, seni görememek sancısı belki ama çaresizlik değil hiç biri. Tutkuların en güzelisin sen hala bu hissedilenler tutkuysa. Aşka verdiğim tek anlamsın varlığınla. Sevmek dediğimde içimi ısıtan ve hayatıma ışık tutansın. Korkum da sensin korkusuzluğumda. Mutsuzluğu bilmedim hiç yaşantıma kattıklarında.

Ne düşünürsün, ne yaparsın bilmem de hissederim sadece. Hani şu söylemek isteyip de söyleyemediklerin var ya, onları merak ederim hala. Karmaşık iç dünyamdan sıyrılıp güneşin parlaklığında hayata baktığımda, varlığın bugün de şükrettiğim oluyor. İyi ki varsın yüreğimde, iyi ki öfkeme kapılıp savurmadım sevgimi gecelerde. Seni özlemek zor sadece, kavuruyor içimi. Yine de avuntum var, kalemime sinen kokusuna dair özlemin, konuşur gibiyim senle yazdığım her kelimeyle. Duyamasam da seni şimdi, dualarım bilirim ulaşır yüreğine.

Bugün sadece benim için, hiç kimsenin yakınında olma n'olur. Kendinle kal, belki aklına düşerim. Yüreğine özlem damlar kim bilir tutuğum bir dilekle. Sevgilim belki kesişir yolumuz, gözlerimiz değer birbirine. Kim ne derse desin aşık olmak sıfatını atfettim kendime. Adıma sen kattım, seni biraz da şımarttım. Varsın olsun, kim bilir kaç yıl kaç zaman geçer, boş ver. Bugündür gerçeğim, sen yeter ki düş peşime. Bilirsin nerdeyim, bulursun bıraktığın yerde..