İç benliğimde yankılanansın da
Dış dünya sana ait değil
Asıl önemli olan aşkken
Önemsiz ve özensiz olansın
İki zıtlık arasında denge olmazmış
Kutuplaşma yaratmak sanmamızmış
Kendimize yolculuk yaptık biz
Benim keşkem yok, senin var mı
Diğer yarımdın, özdeşimim tamam
Sonsuza dek sürseydi, şimdi yalan
Ölümle yaşam arasında kaldım aşkta
Hayat ağacım sanmıştım, kurudum susuzluktan
Yine kahramanısın aşk filmimin
Adını yüreğime yakın tutmayı dilerim
Denedik yine de göğsümüz siper
Yalın, yalnız sandım ki benliğim yeter
Uzadıkça zaman, ben azalmışım
Bırakıp seni kendimle hesaba dalmışım
Karamsarlıktan sıyrılıp güçlenince
Senin üstüne çizik atışım
Doğru mu gerçekten sözlerin
İçinin en derinindeki sızın mıyım senin
Zıvanadan çıkmış hayatının her köşesi
Kendinden kaçarken sevemezsin beni
Çabam sadece yalan sanma diyeydi sevgimi
Derdim yükünü almak gülüşüne gülüş katmaktı
Öfkelendim de üzüldüm de sevdaya dokunmadan
Gün gelecek seçimim gidiş yolunda bekleyecekti
Denedim, her şeyin muamma olduğu bir noktaydı
Kesin bir gidiş değildim ama mutsuzluğunda ezildim
Yüzüme çarpan karelerle yeniden dirildim
Sana kalmamıştı ama sevdaya saygımdan gittim
Şimdi ne olur dön deme, bittim
Bilmem ki neden bu kadar çok sevdim