Gözde Hatiboğlu - Kalbim Kalbine Takılı Kaldı

Yarına bıraktığım düşlerim sana dair yansımalar içeriyor. Gidebilmek elimde mi? Belirsizlikte kaldım. İlk kez netleştiremiyorum içimi, ne git ne de kal diyemiyor yüreğim. Zorlanıyor sınırlar. Bıçak kemiğe ha dayandı ha dayanacak derken, nerde derin nefes alınır bilmem. Özlem..Seninle yeniden hülyalı bir halde. Aşk.. Kendini buldu sende. Ben.. Gözlerimi bıraktım gözlerinde, kalbim kalbine takılı kaldı. Ya sen.. İkilemli bir halde zorluyorsun kendini benden önce.

Sevmek korkmaktan daha kolay aslında. Zorlamadan kendini bırakabilir insan sevmeye. Şöyle bir düşündüm de dünden bu güne, hayatımızdaki her şey şimdiki zamana hazırlık yapmış, farkına varmamışız. Tesadüf sandığımız aslında, kaderin ağlarını dişi bir örümceğin azmiyle örüşüymüş. Şimdi yapıştık kaldık. İyi ki de kaldık, sevdalandık. Acımadık hiç düşsek de, yine kalktık. Kalkarız her şeye rağmen de.

Cansın bende. Susun yürekte. Gölgemsin hayat içinde. Sensizlik koyar en çok yalnızlıktan önce. Cansın tende. Ruhumun eşi, karanlığın öteki yüzü aydınlıktan önce. Günsün şehrimde. Mavisin Akdeniz'imde, çocukluğumsun benden önce. Gülümsemene düştüğüm ilk günden şimdiye, aynı şeylere farklı anlamlar katarak yaşamışız ayrı yerlerde. Aşk yanıymış aç kalan kalbimizin birbirimizden önce. Kanatlarımızı kırmış hatta sevda evvelce, yine de sırt dönmemişiz.

Cansın dedim ya sana sevdiğim, tanrının verdiği canla. Sevmeyi öğrenmeye şimdi şimdi başlamışız aslında. Bir olmak, heyecanın her türlüsünü tatmak adına güvene çabadaymışız. Koca bir hayat tek bir söze kaldı bundan öte dudaklardan çıkacak. İlahi adalet aşkı güçlü tuttukça kalpte, zorluklara rağmen ayakta kalırmışız. Zaten hep sevdalıymışız.