Gözde Hatiboğlu - Çakıl Taşı

Dalga sesi çarpıyor yüreğimde geceyle
Sahilde geziniyorum ayağıma batan taşların acısı içimde
İyot kokusuna eşlik eden her nefeste aklımda yaşantılar
Enkaz olmuş bir aşkın içinden çıkmaya çalıyorum
Yanılıyorum ya da, sesini duyduğumda çarpıyor kalbim
Uzaklığa sığınıyorum sözlerine yenik düşerim sandığımda
Hala dimdik ayakta mı bu aşk yoksa

Ne kırgınlıkları geride bıraktık bilsen
Düşe kalka büyüdüğüm yollarda şimdi yeni yetme hayaller var
Seni anlatmak yalana yakın cümlelerden seçilmeseydi keşke
Başka türlü savunamam artık aşkımı kötü söz etmesinler diye
Tesadüf değil biliyorum yıldıza yakın yerde ses verişin
Akdeniz uzak be sevdiğim, gelemezsin
Ne çok sabah ettim bilsen bu sandalyede, bu balkon nelere şahit
Eskittiğim duygularla öğrendim, belki de sana geldim
Hazırlığımdı burada öğrendiklerim hayata
Sen geldin, pişman değilim elbette, her şeyimi alt üst ettin
Şimdi ikilemler huzurumun peşinde
Aşkı seçsem bin türlü düşünce, seçmesem hüzünlüyüm

Uzun kumsalda gökyüzünü arkana alıp yürürsün ya bazen
Ayağına takılır bir çakıl taşı, değişik ve parıltılı
Bilmediğin bir şekilde bırakmaz parmaklarını
Alırsın eline sonra saklarsın eskilerinden ayrı bir yerde, farklı
Bunu anlatamam sana sevgime inan derken
İçimdeki duygu başka yerde büyüyor, tıpkı çakıl taşı