Gözde Hatiboğlu - Büyüyor İçimin Seni Sevmeleri

Bak nasıl geçti zaman..
Gerisinde kaldık yaşanmışlıkların..
Özledik belki çok ama itiraf edemedik gözlerimiz hasretle yanarken..
Tarihe dikkat et şimdi takvimden düşerken bir yaprak daha..
Dolunaylı geceleri nasıl geride bıraktık..
Paylaştığımız hazlar dün gibi yanımda..
Üstünden geçerken zaman yoğunlaştırdı..

Şimdi mecburum sana diyor yüreğim sevmeyi yeniden anlamlandırırken..
Bir şehir düşünüyorum şimdi; belki İstanbul belki değil, sensiz olmuyor..
Bir aşk düşünüyorum; belki biraz var biraz yok, belki biraz ürkek, sensiz olmuyor..
Nefes nefese yaşamak yalnız senden geçiyor..

Ve vurgun saatler başlıyor..
Ertelenen hisler..
Söylemek istenip de dilden dönen sözler..
Belki eşlik eden bir iki damla yaş..
Sonrasını sorma..
İsyan bedende, sancılı biraz..
Saplantılı bir düşüncede tekrarlanıyor aşk söylemleri.. Kim bilir duyar mı sevgilinin yüreği..
Akla düşmek yada düşmemekse mesele, sınanıyor yine saatin boşluğu delen sesiyle..

Kış başlıyor sevgilim..
Son günleri belki hüzünlü yaprak dökümlerinin..
Sakin ve yağmurlu geceler bilsem neleri saklıyor..
Belki yıkık bir yürek geziyor istiklalden tünele doğru içi buruk şarkılarla dolu..
Belki dostluklar ayrılıkla savruluyor..
Belki de kaldırımlar bile ağlıyor..
Bebekte aşklar tazeleniyor belki soğukla kucak kucak..
Aşiyan'da yanık bir ezgi, savrulan şiirlere inat..

Kış başlıyor sevgilim..
Yalnızlığımın eşlik ettiği gecelerde sen varsın şimdi..
Soğuk değil ellerim yokluğuna inat..
Sessizliğinden geçiyor ya bir aşk yaratmak..
Sustum; sesime ekledim seni..
Sonra zamana durdum..
Büyüyor içimin seni sevmeleri..