Ben seni sevdim derim de,
Senden önce sözümdeki duruşundu sevdiğim.
Gün sonu gittiğimiz yerlerde girişin ardından pırıldayan göz bebeğimi sevdim.
İçime düştüğün akşamlarda kordun, yakışındı sevdiğim.
Çalan telefonda adını görmekti melodiyle gülümseyişim.
Varlığından öte sana verdiğin anlamını sevdim.
Uykularıma gelişin, rüyamın kan ter içinde bölünüşüydü çoğu kez titrediğim.
Adını anmaktı kulağıma şölen ettiğim.
Hayatıma inceden işleyişini,
Baktığım yerde gözüme göz değdirişini, çoğu kez göz yaşı halini sevdim.
Aldanışın olur dedim sana kendini anlam sayman,
Ben seni sevdim de,
Senden öte verdiğim manaydı sevdiğim.
Sevgilim demeyi çoğu kez dilim kıskandı senden.
Kavuran bekleyişler gelişle sonlandığında,
Kalışın değil ardından el sallayışımdı sevdiğim.
Maddeye ad verdim senden diye,
Sana somut izler bıraktım benden sonra an diye,
Varsın zaman silsin izleri, içimde kalan buruk haz olsun,
Ben seni sevdim derim de,
Senden öte varlığına şükredişimi,
Karnavala çevirdiğin günlerin mucizelerini bilirim kendimde.
Seni sevdim de,
Şimdi gitmeyi seviyorum sen kadar.
Cebimde sana verdiğim anlamlar,
Boğazın akıntısına bıraktığım adaklarım,
Geri dönüş kaçınılmaz sandığım korkularım var, ama sevdiğim.
Şimdi bir işaret koydum: uğrama, sevmeyi sen diye beceremediğim.
Uğramazsam eğer,
Bil ki sen diye birini hiç sevmemişim.