Gecenin soğuk yalnızlığını iple çekip
her gece, her gece beklemek,
bir türlü gelemeyen sevgiliyi.
Aşkla, tutkuyla dilemek,
geriye bakmamak, boş vermek,
her gün biraz daha tükenmek,
yok olmak.
Yaşamın, yapış yapış örtüsünü
silkip atamamak,
bir anda bitiremediğim lüzumsuz yaşamımı,
adını koyamadığım boşluğun kucağına bırakıvermek
Dışarıdan bir başkasına bakar gibi hiçliğimi,
yitip gidişimi seyretmek.
Biraz buruk bir şarabı yudumlarcasına
zevk alarak...