Anneniz yaşıyor mu?
Ne mutlu size...
bana yardım eder misiniz öyleyse?
27 Eylül akşamüzeri,
Benim için;
Annenizin dizlerine yaslayın başınızı
Mırıldanarak sokulup, sımsıkı sarılın.
Ve O okşasın saçlarınızı doya doya,
Koklasın kana kana,
Öpücükler kondururken kelebek dokunuşuyla,
Ninniler söylesin.
Bu olağanüstü melodi damarlarınızda dolaşırken,
gözlerinizi kapatın,
Ve benim için, sadece bir kez,
beni düşünün.
Dokunamasam da asla,
belki hissedebilirim,
koca yüreğinin sıcağını,
annemin...