Ey karanlığın mahkumu!
Geçmişte karanlıktaysan
Ve geçmişin de mahkumuysan
Bilemezsin mahkum olduğunu
Üzerine ışık değen her nesne
Oluşturur kendinden bir gölge
Düalite oynar gözlerinle
Seçeceğin gölge olacaktır yine
Işığın ister mum olsun ister meşale
Yüzlerce yıldız da olsa ne çare
Aydınlığa özgürleşmek istemeyene
Güneş de doğsa sanar gece
Olur da aydınlık seni çekerse
Esaret zincirini kırmayı dene
Mağaradan çıkış yolu göründü mü
Özgürlüğünü iradenle al ele
Mağaradan çıkıp gözleri kamaşan
Zannedecektir ki loş ışıktır her meydan
Ancak Güneşe uçmaya devam ederse
Aydınlanıp kazanacaktır şan
Ey karanlığın mahkumu!
Biliyorsan mahkum olduğunu
Mağaranın kapısında bekle
Aydınlanmış kişidir gelecek yolcu