Kaçmak gelir hoyrat aklıma zaman zaman...
Takılmak bir kuşun kanadına,
Kaçırmak sevinçleri başka zamanlara.
Yetim koymak acılarımı,
Ve gözyaşlarımı bakıcı bırakmak onlara...
Kaçmak gelir bıkkın gönlüme zaman zaman...
Güneşin batışına bırakmak tek bohçamı,
İçine bir gün solacak olan yaşları koymalı.
Yürümeye başlamak kan kırmızısında,
Sonra, o günü devirmeli bir küçük şişeye usulca...
Kaçmak gelir sıkkın bedenime zaman zaman...
Bir yatak dolusu yorgunluk üzerimde,
Bir çarşaf hafifliğinde huzur...
Son bir iki gülüşü soldurmak dudaklarımda,
Ve teslim oluş:
Arkamda taptaze gözyaşlarıyla...