Çocukken
kendi kendime oynardım
okul avlusunun bir köşesinde
bir başıma.
Nefret ederdim oyuncak bebeklerden
ve nefret ederdim oyunlardan, hayvanlar
dostum değildi ve kuşlar
uçup giderdi.
Biri aradığında beni
bir ağacın arkasına
saklanırdım ve “yetimim ben”
diye haykırırdım.
Ve şimdi buradayım,
bütün güzelliklerin merkeziyim!
bu şiirleri yazıyorum!
Düşünsenize!