Etme güzelim etme aşkı yâda terk etme
Mevla'm kader etmişse başa gelen çekilir
Ben bir yara vurgunum bir aşığım dur gitme
Mevla'm kader etmişse başa gelen çekilir
Bülbül yâre âşıksa gönlü yakar kül etmez
Yar aşkıyla yanan kul sevdalıya kin gütmez
Her bedende can vardır boş handa duman tütmez
Mevla'm kader etmişse başa gelen çekilir
Şah damarlar coşunca kalpteki kan sulanır
Âlem şehri içinde âdemoğlu dolanır
Bir göze yaş inmezse gönül şehri bulanır
Mevla'm kader etmişse başa gelen çekilir
Dağlardan aşk dökülür yamaçlardan aşağı
Varıp ellere satma han dediğin boş bağı
Aşka düşen kul bağlar ince bele kuşağı
Mevla'm kader etmişse başa gelen çekilir