Ferit Battal - Benem

Gül dalında sevda çeken ebedî kârı bilir,
Şeyda bülbül otağında dayalı kalan benim.
Resule ümmet olanlar sevdayı yolda bulur,
Zalim nefsin tuzağında sızlayıp dolan benim.

Seven bülbül güle konar sevdayı gülden alır
Gül dalında bülbül olan daima gülde kalır,
Gül râhına girmeyenler kuşburnu, yu gül sanır,
Müminlerin hu çağında gaflete dalan benim.

Dost deyip dosta yanan can ölmeden sin e göçer
Vuslat bağına girenler kul nefsi havadan kaçar Gül bağında bülbül olan sohbeti gülden açar,
Üstatların ocağında sararıp solan benim.

Ser verip sırrım bilene eylemedim ben niyaz,
Hak yoluna baş koyanı zelil eder mi Feyyaz,
Affetmezse yaradanım kul nedir ki ede naz,
Müritlerin dost bağında nefsi şir sanan benim.

Hak Teala diler ise güldürür şu yüzümü.
Can içinde canan olan ancak bilir özümü,
Dur desem de zalim nefsim dinlemiyor sözümü,
Bu sinsi lanet elinden taşraya varan benim.