Behey gönül ne gezersin divane,
Seni hâlden hâle salana sığın.
Evini tanıyıp dön sen yuva ne,
Kâinatı yıkıp kalana sığın.
Zaman bazen yahşi bazen yamandır,
Yaman günü yahşi eden Mevlâ'mdır,
Hak yolunun dört bir yanı çimendir,
Müminin kalbinde kalana sığın.
Niçin salı verdin saçın zülfünü,
Yâr sana bırakmaz bunca mülkünü,
Ağrı dağı çekmez senin yükünü,
Cân verip de cânı alana sığın.