Ellerime yıldırlar alıp
Koştum baharına göklerin,
Suların ruhundan dinlediğim bir yakamozdun sen,
Ben,
Seni izleyen bir ay, tam tepende.
Dalgalandıkça sular göz kırpardın öyle aydınlık,
Öyle parlak..
Ne kadar yorgunsa geceler,
O kadar dinç ve hayat doluyduk,
Umutluyduk.
Bizdik ışığı gecelerin,
Geceleri sen ve ben yakardık.
Dalga dalga akıyor şimdi yaşamın bulanık geçmişi.
Şehir büyür,
Kaldırımlar uzar,
Bulutlara denktir başımız.
Ağzımızda en vahim, en korkunç, en yürekli,
En yasaklı sözlerini gizleriz ortak dilimizin.
Sırtımızdaki azığımızla,
Binlerce yıl sonrasına taşıdığımız kederlerimizin...