Sıçradı çıktı balık denizin dibinden.
Balık işte!
Biraz da alık...
Ne anlar karanın dilinden...
Öykü bu ya!
Can verildi balığa
beşere verilenden.
Yüzgeçleri el oldu,
Vuran, kıran, çalan, çırpan...
Kuyruğu süzerdi onu bir zaman en dipsiz kayalıklara,
Şimdi yerinde bir çift ayak,
Pisliğe batıyor,
Bastığı her adımda...
Solungaçlarını da yitirdi,
Burun bitiverdi yerlerinde
Şimdi koca bir atmosferin kara kokusu var
Denizin yosun derinliğinde...
Sıçradı çıktı balık denizin dibinden.
Balık işte!
Biraz da alık...
Ne anlar karanın dilinden...
Bir de kulak verildi balığa.
Önceden sezerdi tehlikeyi,
Uzaklaşırdı oradan.
Şimdi de duyar oldu,
Duyunca anladı ki
Kaçmamalıydı deryadan! ..