Yoruldum işe yaramayan duygumdan
Bıktım boş yazan kalemimden
Artık kalemimi kırarak dağa çıkmak
Duyguların teröristi olmak istiyorum
Fidanlar dikmek, ceylanla kurtla dertleşmek
Karıncalarla yemyeşil ev inşa etmek
Suç işledim duygumu yazarak
Dağ sürgüne gönderin beni
Ayaklarım olmadan, dilim konuşamadan
Çünkü orda da canlar var, hayat var
Mermimi insanlar için saklarım
Oraya gelmesinler vururum
Düzenimizi bozmasınlar karışmam
Canı yanan ufacık kızı
Sazı kırılan erenleri
Sözü kesilen kalemleri
Sakat bırakılan bebekleri
Yavrusuz koyulan anaları
Dini siyasete bulaştıranları
Dinleri, tarihi başka telden çalanları
Haksız mal mülk sahibi olanları
Tepemde biterek hatırlatmayın ey insanlar
Orda da fazla üstüme gelmeyin
Tepemi attırırsanız vatanda dinlemem ülkede
Unutmayın insansız dağda duygular teröristim
Ulan terörist diye diye
Patates soyar gibi soysunuz vatanımı
Ben o teröristlere benzemem
Yanıma yanaşmayın yakarım
Uçamayacak bilmem ne uçaklar
Kandırılmayacak makam vaadiyle gençler
Çünkü orası bambaşka dağ olacak
Kalemimi bugün sürgüne göndermezseniz
Yarın yüreğim mutlaka sürgüne çıkacak
Kötü kokan dinim olmayacak
Emanetçi vatan kalmayacak
Baldır bacaklı kadınlar kandıramayacak.