Kainatı yaratan var
Günahlarımdan yoruldum
Gönlüm sahibine yar
Mecnun olmaktan yoruldum
Millet dedim bölündüler
Vatan dedim hep satılar
Hak dedim mazlumu ezdiler
Yanlış görmekten yoruldum
Sözüm kanundur sandılar
Bana ondan yaklaştılar
Ama onlar yanıldılar
Çift yüzlülerden yoruldum
Gülün kalbini kırmaktan
Arı balını yemekten
Karınca kadar olmayıp
İnsan olmaktan yoruldum
Her şey sahte olmuş gitmiş
A dan z ye kadar bitmiş
Dürüstlük toprağa gömmüş
Altta kalmaktan yoruldum
Saçım, sakalım, bıyığım
Birbirine karıştılar
Aklar, mazimle barıştı
Kırışık yüzden yoruldum
Kapkara bahta yanarım
Karalar bağlar ağlarım
Karanlık bulutla yağıp
Kara gözümden yoruldum
Gölgeli, meşhur değildir
Yapacağı iş bellidir
Kalemine sadık olmak
Zaman kaybından yoruldum.