Bir gül veriyorum sana gönlümden koparak
Eğer ki,o gülümü bahçeye dönüştürmeyeceksen,
O gülden çift kursun açsın ki,
Birini kendime sık,öbürünü de kendine
Zaten sensizlikten canlı ölüyüm her gün
Trenin yolları boş geçer
Hasret günlerimi değil,
Yıllarımı sayıyorum birer birer
İnsanın hiç duygusu açır mı benim gibi
Hadi o lanet olası vefasız tetiğini çekte
Yalnız yatağımda yatmaktansa
Toprağımda yatım daha iyi
Yanıma gömülmeni istemem
Yalan dünyamı bana dar ettiğin yeter
Bari daracık yerimde gönlüm geniş olsun ki
Sana kırgınlığım daha da artmasın.