Buram buram Anadolu kokar
Gönül yurdumun tohumundan
Bastığım kara toprağa.
Göklerden bakmaya doyamadığım
Karamsı güzel gözlerini
İliklerime kadar Yağdırırsın.
Üşüyen yüreğimi ışıtır
Canıma değen sıcakkanlığının…
Üzüm bağımdaki pekmezsin kadınım
Kulaklarımdadır her sözün
Dileklerimdedir tek bir gözün
Baş uçumdadır hayalin.
İftarımdaki ilk duam
Sahurumdaki son lokmamsın
Cennetime melek, cehennemime korkum
Çektiğim doksan dokuz boncuksun…
Namazımın sonunda duamsın kadınım
Söylemediysem sana simdi dinle
Bu şair yüreği
Benim sevdalarım bağımlılık yapar
Ayrılığın zehir zıkkımları
Yalnızlığımın alkol koması
Sensizliğimin sigara dumanı
Mezarıma akıttığım kanımla
Yutarım bir çekmede
Sağlığımla kumar oynarcasına
Ölümüne bağlanırım sevdalarıma…
Zarımın son kumarısın kadınım
Dilin şiir gibidir
Hani var ya
Kelimeler dile gelmez bazen
Çünkü bütün kelime
Susar o anda
Hele ki tebessüm edişin
Bütün harfler özür diler sana
Huyun var ki bide
Bu taş kalbi
Şair yaptıracak kadar pırlantadır
Kalemim, tertemiz kalbine diz çöker…
İnce ruhlu kadınım
Deniz sahile nasıl vuruyorsa
Kalbimde sana çarpıyor.
Dalgaların her vurduğunda
Sahilden kumu, taşı alıp götürüyorsa
Kalbimin her çarptığında
Damarımdaki kan donup
Üşüyor bütün bedenim
Kar yağıyor saç uçlarıma
Yağmur düşüyor yüreğime
Sonbaharda solmuş hasret gülümü
Açtırıyor yüreğime sen
Düşen yağmur damlacıkları
Dağların arasından senin kokunu getiriyor
Dağları delen mecnun misali…
Leyla aşkı kokan kadınım
Çay karası gözlerini içiyorum
Bardağıma damla damla boşalan gözyaşlarımdan
Kanayacak gibi acıyor gözbebeklerim
Kanatıp kör etmek istiyorum
Nasıl olsa her taraf sensin
Senin hayalinle biter
Üç yüz altmış beş gün
Yirmi dört saat
Dört mevsim ve bir sene
Bana bomboş bakan tenceredeki sofram…
Ekmeğimdeki katık hayalimsin kadınım.