İsyanın babasını yaptım defalarca
Kalemimi silah gibi dayadım haksızlıklara
Mürekkebimi sıktım canlar yakanlara
Yürüdüğüm bütün yollarda
Yanımda adamlarım değil yüreğim vardı
Bana yan bakanlara arkadaş dedim
Arkadan vuranlara ya sabır dedim
Dönüp dolaşıp ayaklarıma düştüler
Garson hesap diyerek
Ben ödedim hesaplarını
Arkamızda ne dağ
Nede paşa var
Garibin ta tekiyiz
Gariplerin gönlü tok olur
Dünyası da engin
Düştük mü yere kalemimiz tutturur ayakta
Kalktık mı ayağa binler yanımdadır
Aşkı, dostu, manevi değerleri satmadık
Düşüncemiz bazen kara iken beyaz demedik
İçimizle dışımız bir oldu hep
Bunalım dalgalarını huzura yelkensiz geçtik
En umutsuz anlarımızda Allah vardı
Gözyaşlarımızı sadece annemle babam gördü
Birazda olsa acılarıma onlar merhem,
Romanıma şahit oldu
Ben anlattım, kalem ağladı deftere
Duygularımı sayfalarına saklayıp hayranlarıma okutmadı.