Doğurduğun için teşekkür ederim
Ama sütünü içemedim ki
Belki bu yüzdendir bozukluğum
Senin öyle tuhaf bakışın
Babamı iyice saçsız bırakmadan
Gidim artık annem izin ver de
Bebekliğimden belliymiş elimden çekeceğin
Sabahlara kadar süt ısıtmışsın
Güzel saçlarını ellerimle yolmuşsum
Uyuklayarak okulun yolunu tutmuşsun
Canımın yandığındandır kim bilir
Gidim artık annem izin ver de
Özenerekten bebeğine yiyecekler hazırlamışsın
Bende kusarmışım zehir gibi
Her işini özenerek yaparsın
Bende her şeye özendirdim
Gezmeyi, gülmeyi, huzur ettirmeyi
Gidim artık annem izin ver de
Yalcınım yaşatmış annelik duygusunu
Anne baba demiş gülerek
Kucağınıza sarılmış sevinçle koşarak
Sizlere arka kale olur
Benim verebileceğim neyim kaldı
Gidim artık annem izin ver de
Babacım kucağında, sense sırtında
Dağ tepe taşıdığınız beni
Nefesiniz kesildi yoruldum demediniz
Beliniz büküldü belli etmediniz
Daha fazla belinizi bükmeden
Gidim artık annem izin ver de
İyileşmem için hastaneleri dar
Ettiniz, paraları ise meze
Doktorların ömrümü biçtikten sonra
Alnıma geri zekalı damgası
Akılıyken akıl hastası olmadan
Gidim artık annem izin ver de
Yalçınımdan önce okumayı öğrenerek
Doktorlara ilk şamarı vurdum
Hayatta bendenize şamar vurdu
Önce dişlerimi döktü acımasızca
Ardından saçım bembeyaza boyandı
Gidim artık annem izin ver de
Arkadaşlarım terlikle kibrit idi
Sessiz sinema gibi sahnemde
Uçurtmaların uçuşunu uzaktan seyrettim
Çocuktan içmem hep bundandır
Fazla günaha girmemi istemiyorsan
Gidim artık annem izin ver de
Elmanın tadını hiç bilmedim
Ekmeğe aylarca hasret kaldım
Günler oldu suyu içemedim
Ömrün tadını tuzunu alamadım
Fani dünya nasılmış çıkaramadım
Gidim artık annem izin ver de
Üniversite hayatı yaşamak isterdim
Yada asker selamı vermek
Evlenip gelinin hizmet etsin
Torunun her istediğini yapsın
Seni gururlandırmak boynumun borcuydu
Gidim artık annem izin ver de
Gözyaşlarımla hüzün maskem aktı
Kan intiharı okyanusuna daldım
Çıkamadım şu feleğin içinden
Dert balıklarına köle yaptı
Daha fazla eziyet çekmeden
Gidim artık annem izin ver de
Gönül muhabbetine gönlümü adadım
Kurban olmadılar muhabbet bağımdan
Kapkaranlık geceleri kısaltmayı başaramadan
Güneşim bulutla yaren oldu
Sende ecelle dost olmadan
Gidim artık annem izin ver de
Can pazarında satılığa çıktım
Alan olmadı kendime satıldım
Üstüne bide bedel ödedim
Hem maddi hem manevi
Eğer ki kusuruma bakmıyorsan
Gidim artık annem izin ver de
Kızın en mükemmelini gördüm
Aşkın en güzelini yaşadım
Hayalin en gerçeğini kurdum
Rüyanın en saflığına daldım
Doyumsuz duygumu damağımda bırakarak
Gidim artık annem izin ver de
Kışa kar yağar basamam
En sevdiğim yazdır yanamam
İlkbahar aşkı bulup yaşayamam
Sonbahar, yaprağını fatihin sandı
Sende bir şeye sanmadan
Gidim artık annem izin ver de
Odama bahçe kuruyorum budanmıyor
Duvara dert yanıyorum dinlemiyor
Pencereden aşkımı bekliyorum gelmiyor
Yare selamımı yolluyorum almıyor
Geçmişim geleceğime içli ağlıyor
Gidim artık annem izin ver de
Tilkilikler senden ırak olsun
Sevgi pınarları dolup taşsın
Kapından kötülük içeri girmesin
Babam yanın başında dursun
Rabbim size ömrümü versin
Gidim artık annem izin ver de
İki yüzlülük pazarına dönüştü
Bazılarının maskeleri ortalığa saçıldı
Bazılarınınsa saçılmaktan beter oldu
Eğer insan bunlara deniliyorsa
Yarım hayvan bulmak adına
Gidim artık annem izin ver de
Bunalımı umut küreği yaparak
Yalnız geçtim dert deryasını
Gönüllerde mutlu bacalar tüterken
Bense buhran dalgalarıyla savaşıyordum
Evladın verem gölüne düşmeden
Gidim artık annem izin ver de
Niye doğduğumu mazime sordum
Susarak başını öne eğdi
Kaderimi kendim yazmak istedim
Defterim dürülüp kalemim kırıldı
Hakkını helal eylersen kuzuna
Gidim artık annem izin ver de
Sevgi sözde değil özdedir
Pireyi file dönüştüren bittir
Daha ileriye giden ittir
Terbiyemi bozan gözümde hiçtir
Yavruna ayrım yolu gözükmüştür
Gidim artık annem izin ver de
Emsallerim okulluyken, yaramı okuyordum
Emsallerim evlenirken, ağrımla nikahlıydım
Emsallerim askerken, ayrılığı selamlıyordum
Emsallerim iyileşirken, geçmişimi sorguluyordum
Emsallerim hayattayken, canlı ölüyüm
Gidim artık annem izin ver de
Hasretten oğlunun yanıyor bağrı
Ruhu bile bedenden ayrı
Kara yazı yazılmış apayrı
Açlıktan nefesi kokar gayri
Seni Allaha emanet ederek
Gidim artık annem izin ver de
Şair filanda değilim anam
Aldığım ödülleri görüp aldanma
Yazamadığım bir dağ var
Yazdığım çuval duygularım kayıp
Şiirlerle mübarek elini öperek
Gidim artık annem izin ver de.