Bu yolun sonu kansere çıkar
Ameliyat masasına yatar
Keskin bıçağa saplanır
Verem gölünde yüzer
Çünkü kaçamadım sonsuzluğa
Yor yordamımı alıp
Bu yüzden bunlar
Beni yakalamak üzereler
İntikam alırcasına beni
İnletecekler gece gündüzümü
Ama sadece gitmek istemişsim
Kendimden başka kimseye zararım yoktu
Malında mülkünde canında gözüm olmamıştı
Tam tersine yarım etmek istemişsim herkese
Gözümü körlere, kalbimi yüreksizlere
Çiçek açsın diye
Canımı toprağa bağışlamak istemişsim
Demek ki benim ödülümde buymuş hayattan
Umut çiçeklerimi soldurup
Ağlatmakmış her gönülde
Düşündürdüklerimi sevindirip beni yalnız bırakmakmış
Birkaç satır gözyaşlarımla
Bir gün toprağa can verince
Fatih güler yüreğini
Gölgeli meşhurun yaşadıklarını
Dağlara, taşlara yazılacaktır.