Yüreğim senden keskinse
Niye yazıyorsun ki kalemim
Bırak beni dağlara
Haykırayım avazım bitene kadar
Gönül evim genel ev mi diye sorayım
Pezevenk miyim pavyon bacılarını oynatacak
Hadi kalemim yazma artık git
Bari sen yıpratma kendini
Sende akıtma mürekkebini
Ben akıtıyorum gözyaşlarımı
Senin yerine de ağlarım kalemim
Müge Çiçeğim mutluluk açsında
Hasretinden her gün
Solsam da olur
Nemli gözlerimi görmese de
Yanıma hiç gelmese de
Üzgün halimi bilmese de
Kabrimde Dua okumasa da eyvallah
Ne yazsan, ne etsen, kitapta olsan
Fayda etmiyor baksana kalemim
Boş ver yorma kendini
Beni yalnız bırak
Zaten yalnızların adamıyız
Yanlışların iti değil
Çünkü senle değil acılarla doğdum
Bizim yüzümüz yetmiş sekizde aşılmış
Sevdanın idam masasında aşılsam
Ne olacak ki
Ben yapayalnız gecelerimle sevişip
Lanet kaderime tükürüyorum
Teker teker kader alacak sevdiklerimi
Sevdam mı yanımda kalacak kalemim
Bir gün seni de kırmadan
Sen sevdamla git
Çünkü kalbim yorgun düşüyor
Ben yalnızlığa yüz vuracağım
Sen sevdamı bensizde yaz kalemim.