Fatih Çınar - Gözlerinden Davacıyım

Gözlerinden Davacıyım

gönül bağlarına aşkın narını
yakan gözlerinden davacıyım ben
ufkumu aydınlatan tan zamanını
çalan gözlerinden davacıyım ben

derinden estikçe sabah rüzgarı
düğümler kalbimi sarı saçları
ömrümün bağından toy fidanları
yolan gözlerinden davacıyım ben

sevda şarabı sunarken zülfün
kitaplar yazdırırdı birtek sözün
kirpiğimin ucunda bir damla hüzün
olan gözlerinden davacıyım ben

ölüyü diriltir o bembeyaz ten ruhumu koparır taze bedenden
bir günde binkere beni benden
alan gözlerinden davacıyım ben

tükendi kollarım büküldü elim
kalmadı takatim söndü fenerim
hayatından ansızın çekip giderim
diyen gözlerinden davacıyım ben

garezi bitip tükenmedi gönlüme
kastetti aşkıyla yanan bedenime
hasretinden ağlayan biçare gözlerime
gülen gözlerinden davacıyım ben

bu garibi ardından mecnun misali
gezdiren vefasız nankör sevgili
tanrıya yazdım ben bu arzuhali
deniz gözlerinden davacıyım ben