Tırmandım bayırı çıktım Spile,
Derdim derinimde eller ne bile,
Elveda ey ömrüm denilse bile,
Doruğunda mahsur kalan can benim.
Spil ile bakışıyor Bergama
Hasret gani gani gark oldum gama
Ayrılıklar kavuşur derler ama
Firak'larda kalıp ölen can benim
Gönül budur işte sever hesapsız
Elbet ki olurdu çevresiz çapsız
Umurundamı öldüğüm kitapsız
Derunuma damlar dolan kan benim
Görünce gönüle bahar geliyor
Kalbim pır pır edip yüzüm gülüyor
Nasıl sevdiğimi Mevla biliyor
Firardadir aklım aşkı zan benim.