Öz Özlüde gezindi, Ulu buluşma,
Musa, İsa,Muahmet de Ona baktı.
Işın Işığa yürüdü, aslına ulaşma,
Akıllar eremedi ki O sıra yetti.
Ne deve varidi, ne ortada burak,
Öz Özüne erince yok oldu ırak,
Ulaşanı bil, idrak et, ötesin bırak,
Miraç algımızdı, Nur Nura yetti.
Beşer yordu durdu anlayamadı,
Sığdakilerin hiçbiri algılayamadı,
Yaratanını özünde buldu yokladı,
Akıl Çipin çözdü, O sıra gitti.
Yaratanın özüne hep sadık kaldı,
Zerre kadar, dirhem kadar şaşmadı,
İnsanın insandan farksızın dedi,
Hakkı Hak belledi, Hak Hukuk yetti.
Mahlükattan koparıp eyledi beşer,
Cebrail rehberden ulaştı haber,
Sevgi köprüsüyle yürüdü ekber,
Kılavuz gerekmez, kendisi aşktı.
Evrim Evrensel der, böylesi bence,
Yaratanı özünde bulur sevince,
Bu sırlara akıl eremeyince,
Hakkı hakda gördü, Hakka ulaştı.