Ağlayıp sızlayıp dövünme Gönül,
Aşk oduna yanan bir sen misin ki.
Güle hasret kalan ol nice bülbül,
Hasret hicranında, bir sen misin ki.
Bir sen misin ki, ihanete gelen,
Candan severken nice ayrı kalan,
Tomurcuk gül iken, açmadan solan,
Bağı viran olan bir sen misin ki.
Sıladan ayrılıp, gurbette kalan,
Hasretiyle tutuşup perişan olan,
Aklını kaybetip sevdaya dalan,
Murada ermeyen bir sen misin ki.
Çöllerde, Mecnunu ve de Leylayı,
Yananda Keremi bir de Aslıyı,
Hatırla Tahiri ve an Zühreyi,
Kavuşmadan ölen bir sen misin ki.
Nere gitti Emrah, nerde Sümmani,
Karacoğlan,Ferrahi, Dertli, Seyrani,
Onlar sürdü mü ki devranı demi,
Gözü yolda kalan bir sen misin ki.
Güle hasretidir, bülbül firakı,
Aşkına yetmeden gitti Zevraki,
Hangi biri kaldı dünyada baki,
Yalnız göçüp giden bir sen misin ki.
Şirin için dağı delen Ferhatı,
Elindeki külpü yürekten katı,
Sana doğru koşmazsa murat atı,
Menzil eremeyen bir sen misin ki.
Evrim Evrensel der sevgiden korkmam,
Boyun eğmem, dik dur, eğilip sarkmam,
Akıl mizanıyla sevgiyi tartmam,
Endazesi bozuk bir sen misin ki.