Evrim Evrensel - Anılarım

Ay oldu, Yıl oldu, oldu asırlar,
Dönecek yol aradı anılarım.
Sevdikçe horlandı, bilir susarlar,
Söyleyecek dil aradı anılarım.

Hasret kaldı sılasına, yurduna,
Döndükçe dolandı dağlar ardına,
El derdine yandı, kendi derdine
Yanacak can aradı anılarım.

Gezdi şarkı, garbı,cennup, şimali
Değişim bilmeden sürdü ahvali,
Yol şaşırmış dönen kuşlar misali,
Konacak dal aradı anılarım.

Bazı sarhoş gezdi, bazı ayıktı,
Nokta nokta durdu, aslı büyüktü, Gönüldeki sarayı tahtı yıkıktı,
Konacak yer aradı anılarım.

Şura benim, şura senin kapıştı
İhanetler gördü de şaştı apıştı,
Anlata anlata yandı tutuştu,
Sönecek kül aradı anılarım.

Dağların dorukta erdi sümbüle,
Sefa sürmeden, hep çekti çile,
Nergiz'i, Zambağ'ı, Çiğdemi bile,
Açacak gül aradı anılarım.

Evrensel'ce geldi evrimleşerek,
Çoğu silinerek ve kaldı çeyrek,
Göz önünden kaydı ki seyrek,
Kaçacak yol aradı anılarım.