Nemide
Bulaşmamış hiçbir kötülüğe
Duru bir ırmakta arınmaktı senle yaşamak.
Bırakıp kötü hasletlerimi dışarıda
Bir mabede sığınmaktı
Yanında olmak.
Nemide
Sessizliğin, ah o sessizlik,
Bütün güzel şarkıların es durağıydı.
Fırtınadaki ruhumun sığınağı,
Sağırın bestelediği şarkıydı.
Kulağımı sessizliğine dayamak
Ve seni anlamak
Nemide
Ahh Nemide,
Sade bahçem.
Süssüz, İddialıydı
Kurtulmuştu tüm sahtelikten.
Karşı duruştu sanki, doğallığın isyanıydı.
İçindeyken, yaşadığım huzur,
Cennetten bir gündü
Çalıntıydı.
Nemidem
Ne zaman bir su içsem
Kavrulduğum zamanlarda
Ekmek koparıp yesem.
Dumanı üstündeyken;
Sensin,
Sen benim,
Kirlenmemiş yanım.
Bebekliğim,
Nemide;
Kirletme kendini benimle..
Nemide;
Öyle kal be…