Bir idam hükümlüsünün hayalleri
kadar tehlikeli düşüncelerim.
Sade bir hayat yaşadım fakat
köpekbalığı gibi tekinsiz hislerim.
Toprak kadar sakin gördünüz hep
volkanlarımı gizledim.
pes ettim sanma sakın
lakin çok özledim.
Suçlu aramıyorum
En çok kendime söyledim.
Sarılmayı unuttum tamam ama
hasreti ezberledim.
Yokluğun acıtmayı biran bırakmadı
Acınla yaşamayı öğrendim.
Yalnızlık artık parçam
kalabalıklara onu ahpap ettim
Hiçbir gürültüsü
bastıramasa da
yüreğimin
sessiz çığlıklarını
başettim.
Ondan daha çok sustum.
yada sözlerini besteledim.
Şimdi tek derdim zaman
miadı dolmuş ihtişamlı gemi misali
karanlık sulara demirlendim.
yaşadıklarımı anar, bazen ağlar, kah gülerim.
yaşayamadıklarıma uhdelenir içlenirim.
kimsenin farketmeyeceği.
sessiz, selasız son beklerim.